کد مطلب:94633 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

خطبه 216-نیایش به خدا












[صفحه 551]

همان بهتر كه فقیر باشم و از اغنیا ذره كاهی، حتی گاهی نخواهم! بار الها، آبروی مرا بناتوانی مریز، و عزتم را بناداری و تنگدستی از میان مبر. تا مبادا كه از فرط فقر، از روزی خواران تو روزی خواهم و از آفریدگان بد كردار تو مهربانی جویم مهربانا، مخواه كه به ستایش آنكس كه به من چیزی می بخشد ناگزیر گردم و زبان به بدگوئی و ملامت كسی كه به من چیزی ندهد، گشایم. از آنرو كه تو كردگاری، به من گر ببخشی ور نبخشی، صاحب اختیاری. زیرا زمام هر احسان بدست توست و بر جملگی دهشها و بخششها، تنها تو توانائی


صفحه 551.